Дар Тоҷикистон сатҳи бекорӣ афзоиш меёбад
Дар бозори «мардикор» -и шаҳри Душанбе мардон даста-даста ба сӯи ҳар як мошини наздикшаванда медаванд — онҳо розӣ ҳастанд кореро бар ивази пули ноарзандае, ки корфармоён пешниҳод мекунанд, иҷро бикунанд.
Мардикори ҷавон Хуршед Сангов аз он нороҳат аст, ки аз сабаби омадани одамони нав корфармоён нисбат ба пештара хеле камтар музд медиҳанд. «Баъзан то пайдо шудани кор бояд се ё чор рӯз мунтазир шавед. Пас аз он ки муҳоҷирони зиёде бо сабаби пандемия ба ватан баргаштанд, шумораи «мардикорон» рӯз аз рӯз афзоиш меёбад. Пештар дар як рӯз 170-200 сомонӣ ба даст овардан мумкин буд, ҳоло бошад — на бештар аз 20-30 сомонӣ. Дар ин ҷо ҷавонони зиёде ҳастанд, ки аз субҳ то шом интизори коранд, аммо бо дасти холӣ ба хона бармегарданд», — мегӯяд Хуршед.
Сокини дигари ноҳияи Рӯдакӣ бо номи Қосим тасдиқ мекунад, ки мардикорон ба ҳама гуна музди меҳнати худ розӣ ҳастанд. “Барои андова кардани як мураббаъ метри девор қаблан 10 сомонӣ пардохт мешуд, аммо ҳоло баъзе коргарон розӣ ҳастанд, ки ин корро ба маблағи 6-7 ва ҳатто 5 сомонӣ анҷом бидиҳанд», — андӯҳгин мешавад Қосим.
Қаблан, таҳқиқоти созмонҳои байналмилалии молиявӣ нишон дода буданд, ки ҳар як оилаи чорум дар Тоҷикистон аз ҳисоби интиқоли маблағҳои наздикони худ аз муҳоҷирати меҳнатӣ зиндагӣ ба сар мебаранд.
