Раҳмон мушкилоти асосии Тоҷикистонро гуфт (баён кард)

Эмомалӣ Раҳмон рӯзи 28 декабр зимни суханронии худ дар ҷаласаи тантанавӣ бахшида ба ҷашни касбии Кумитаи давлатии амнияти миллии Тоҷикистон гуфт, муҳимтарин вазифаи Тоҷикистон мубориза бо ифротгароии динӣ аст. Президент ҳамчунин зикр кард, ки дар паси ақидаҳои ифротгароии мутаассибӣ идеологияи ҷаҳолатӣ меистад ва ба рушди ҷомеа халал расонида, ба фарҳанги тоҷикон бегонаанд ва тамоми ҷомеаи Тоҷикистонро даъват кардааст, ки бо хурофот ва ифротгароӣ мубориза баранд. “Ин яке аз вазифаҳои муҳим ва аввалиндараҷаи мақомоти амнияти миллӣ, дигар мақомотҳои ҳифзи ҳуқуқ, вазорату идораҳои масъули давлатӣ, аз ҷумла маориф, ташкилотҳои кор бо ҷавонон, занон, роҳбарони вилоятҳо ва шаҳру ноҳияҳо, шаҳраку деҳот, ҳамчунин намояндагони зиёиён, падару модарон, фаъолон, ходимони дин ва тамоми ҷамъият мебошад”, — гуфт ӯ.
 Пӯшида нест, ки режими Раҳмон дар тӯли сӣ сол талош дорад бо наҳзати (бедоршавии) исломӣ дар Тоҷикистон мубориза барад. Пас аз солҳои 2000-ум, дар пасманзари барномаи ҷаҳонии зиддиисломӣ ин мубориза авҷ гирифта, сол аз сол шаклҳои бештар бераҳмонаро гирифт. Зери баҳонаи мубориза бо ба истилоҳ “экстремизм, терроризм ва радикализм”, вале дар асл бо ҳар гуна зуҳуроти Ислом, ки мақомоти Тоҷикистон онро як падидаи бегона барои фарҳанги тоҷикон муаррифӣ мекунанд, як қатор қонунҳо қабул шуданд, ки ба таври методӣ вайрон кардани шахсияти динй ва сиёсии халк мебошад.
  — тамоми созмонҳои исломие, ки дар кишвар фаъолият мекарданд, тадриҷан манъ карда шуда, фаъолияти воизони мустақил низ қатъ карда шуд ва нофармонҳо ба мӯҳлатҳои дароз аз озодӣ маҳрум карда шуданд;
  — Эмомалӣ Раҳмон дар соли 2011 қонун «Дар бораи масъулияти падару модар дар таълиму тарбияи фарзанд»-ро имзо кард, ки бар асоси он ба шахсони то 18-сола рафтан ба масчидҳо ва омӯзиши таълими диниро манъ кард;
  — тайи 10 соли ахир бо баҳонаи сохтмони ғайриқонунӣ ҳазорон масҷид тахриб шуда, танҳо дар соли 2017, тибқи маълумоти расмии Кумитаи дин, 1938 масҷид ба таври иҷборӣ баста ва ба муассисаҳои фароғатӣ табдил дода шудааст;
  — ҳама мадрасаҳо дар кишвар баста шудаанд, таълими дин дар хона тибқи қонун муҷозот дорад;
  — аз соли 2015 инҷониб барои ошкор кардани мардони ришдор ва заноне, ки либоси исломӣ ба бар мекунанд ба таври даврӣ рейдҳо гузаронида мешавад;
  — аз соли 2010 ба бозгардонидани ҷавононе, ки дар донишгоҳҳо ва мадориси исломӣ дар хориҷ таҳсил мекарданд, шурӯъ карданд;
  — ҳазорон нафар ҷавононе, ки ба дини худ амал мекунанд, бо парвандаҳои ҷиноии сохта ба муддатҳои тӯлонӣ зиндонӣ мешаванд;
  — тобистони имсол дар Душанбе дӯконҳои китобфурӯшӣ, ки ҳатто адабиёти динии иҷозатдодашуда мефурӯшанд, баста шуданд.
Ҳамин тариқ, ҷои шак нест, ки Раҳмон аз “хурофот” динро ва бо “мубориза бо ифротгароӣ” тағйир додани кодекси фарҳангӣ ва сиёсии мардумро, ва онҳоро ба як оммаи ҷоҳили мутеъи мустамликадори рус табдил доданро дар назар дорад.