Дар Тоҷикистон қонун дар бораи маъракаҳои азодорӣ қабул гардид
Дар Тоҷикистон аз тарафи Кумитаи оид ба корҳои дин якҷоя бо Шӯрои Уламо барои шаҳрвандон низомномаи гузаронидани маросимҳои азодорӣ ва изҳори таъзия тайёр карда шуд.
Акнун мувофиқи тартиботи нав маросимҳои азодорӣ ва дафн танҳо тибқи мазҳаби Ҳанафӣ гузаронида шуда, дигар мазҳабҳои Исломӣ аз тарафи қонун манъ карда шудааст. Инчунин гузаронидани маросимҳои азодорӣ тибқи расму оинҳои халқҳои гуногуни ҷумҳурӣ иҷозат дода шудааст. Маросимҳои дафн ва азодорӣ бояд бе забҳи чорво ва бе таклифи таом гузаронида мешавад. Оиди дигар унсурҳои гузаронидани маросимҳо дар низомнома батафсил баён карда шудааст.
Коршиносон қайд мекунанд, ки гузаронидани сиёсати зиддиисломии ҳукумат бо баҳонаи ғамхории мазҳаби Ҳанафӣ хандаовар мебошад. Зеро Тоҷикистон давлати дунявӣ буда, дар моддаи 1-и сарқонуни Тоҷикистон гуфта шудааст:
«Ҷумҳурии Тоҷикистон давлати соҳибихтиёр, демократӣ, ҳуқуқбунёд, дунявӣ ва ягона мебошад».
Илова бар ин ҳатто дар Давлати Исломӣ халифа барои манфиати шахсии худ ҳуқуқи табаннӣ кардани ин, ё он мазҳабро надорад. Дар моддаи 4-и лоиҳаи сарқонуни Давлати Исломӣ, ки аз тарафи яке аз ҳаракати Исломӣ таҳия шудааст гуфта мешавад:
«Моддаи 4. Халифа ғайр аз закот ва ҷиҳод дар дигар ибодатҳо ягон ҳукми шаръии муайянеро табаннӣ намекунад. Ў дар фикрҳои тааллуқдори ақидаи исломӣ ягон чизро ҳуқуқи табаннӣ карданро надорад».
Ба манъ намудани оинҳои душвори таъомдиҳӣ дар маросимҳои азодории мардуми Тоҷикистон оем, мушоҳидон қайд мекунанд, ки ҳукуматдорон бо мақсади омехтани якқатор чораҳои манфӣ ва мусбӣ, аз ҷумла манъи пӯшидани ҳиҷоб бо манъи сарфу хараҷотҳои зиёдатӣ дар маросимҳои азодорӣ эҷод менамоянд, то ин ки аҳоли ба тамасхурии навбатии режим чашм бипӯшанд.
