Ваҳдат: парвандаи ҷиноӣ барои таълими ислом
Мақомоти Тоҷикистон дар шаҳрҳои аҳолинишини кишвар муайян кардани муаллимонро, ки ба кӯдакон ва наврасон таълимоти ислом медиҳанд идома дорад.
Ҳамин тариқ, сокини Ваҳдат Бурҳониддин Ҳакимов ба наврасон ва кӯдакони маҳаллӣ асосҳои дини ислом, алахусус, хондани дурусти Қуръонро таълим медод ва ӯ ин корро дар пинҳонӣ иҷро мекард, зеро дар кишвар таълими дин берун аз масҷид қатъиян манъ карда шудааст. Дар натиҷа, кормандони Раёсати минтақавии мубориза бо ҷинояткории муташаккил дар шаҳри Ваҳдат Ҳакимовро боздошт карданд ва нисбати ӯ чораҳои тафтишотӣ бурда мешавад.
Нерӯҳои амниятӣ гуфтанд, ки «ҷиноят» — и боздоштшуда аз он иборат буд, ки ӯ таълим додани асосҳои исломро ба кӯдакони аз 5 то 17-сола дар хонаи худ дар деҳаи Ҷангалобод-2-и ҷамоати деҳоти Гулистони шаҳри Ваҳдат ба роҳ мондааст.
Ҳодисаи мазкурро домулло Шокирхон аз шаҳри Душанбе ба «Хабарҳо» шарҳ дод:
«Дар Тоҷикистон дар сатҳи қонунгузорӣ таълим додани Ислом ба кӯдакон на танҳо дар хона тавассути муллоҳо, балки дар масҷидҳо аз ҷониби имомхатибони ҳукумат низ қатъиян манъ аст. Аммо бархе аз сокинони маҳаллӣ, ки дониши исломӣ доранд, сарфи назар аз мамнӯъиятҳо ва таҳдидҳои мақомот, кӯшиш мекунанд, ки ба наврасон исломро биомӯзонанд. Омӯхтани маърифати исломӣ тибқи дини Ислом барои ҳар як мусулмон ҳатмист, зеро Паёмбари Аллоҳ (с) фармудаанд:
طَلَبُ الْعِلْمِ فَرِيضَةٌ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ
«Ҷустуҷӯи илм ба ҳар як мусулмон фарз аст», — гуфт Домулло.
