Муфтии Ӯзбекистон барои ҷашнгирии Соли нави мелодӣ иҷозат дод
Мудири Маркази тамаддуни исломии Ӯзбекистон Абдулазиз Мансур гуфт, ки ҷашнгирии 1-уми январи Соли нави мелодӣ аз ҷониби мусулмонон ба шариат мухолиф нест. Дар ин хусус ӯ дар мусоҳиба бо оҷонсии давлатии UZA.uz изҳор дошт.
«Мусулмонони Ӯзбекистон чун одатӣ, дар арафаи 1-уми январ ба якдигар орзуҳои самимӣ изҳор намуда, табрику таҳният мекунанд. Имрӯз барои мусулмонони тамоми ҷаҳон ҷашн гирифтани Соли нав ба одат табдил ёфтааст. Вале вақтҳои охир дар ҷомеа, аз он ҷумла дар сомонаҳои иҷтимоӣ дар миёни мусулмонон фикрҳои манфӣ паҳн гардидааст, ки ҷашни Соли нави мелодӣ иди ғайриисломӣ мебошад», — гуфт ӯ.
Сипас, муфтии Ӯзбекистон қайд намуд, ки ҷашнгирии Соли нави мелодӣ аз нуқтаи назари Ислом ҷоиз аст ва якдигарро дар Соли нав табрик кардан ба Шариат мухолиф нест.
Хабарнигори Хабарҳо оиди шарҳи мавзӯ ба блогери маъруфи ӯзбек Маҳмуд Абдулмӯмин муроҷиат намуд:
«»Шайх» Абдулазиз Мансур пештар низ натанҳо дар хусуси ҷоиз будани ҷашнгирии Соли нав ҳарф мезад, балки касонеро, ки дар хусуси ҷоиз набудани ҷашнгирии Соли нав ҳарф мезаданд, мазаммат мекард. Пас аз он ки дар сомонаҳои иҷтимоӣ мардум «шайхро» барои ақидааш танқид карданд, ӯ маҷбур шуд мавқеи худро дигаргун бисозад — ӯ иброз намуд, ки гуфтаҳои ӯро мардум нодуруст фаҳмидаанд ва гӯё гуфтаҳояшро монтаж кардаанд. Сарфи назар аз он, ӯ дар ақидаи чунин аст, ки Соли нав ин на иди динист, балки як урфу одат аст.
Акнун, ба масъалаи асос оем, Ислом — ин динест, ки ба ақидаи худ соҳиб буда, идҳое дорад, ки аз ин ақида сарчашма мегирад. Бинобар ин, ба мусулмонон идҳоеро аз ақидаҳои бегона сарчашма гирандаро ҷашн намудан ҷоиз нест. Тамоми идҳое, ки аз ақидаҳои бегона сарчашма мегиранд, пайрави намудан манъ аст ва касе аз онҳо пайрави намояд, рӯзи Охират бо ҳамроҳи онҳо ҳашр хоҳад шуд.
Он чи ки маро хурсанд мекунад, вақтҳои охир шоҳиди он мегардем, ки касоне ҳастанд мехоҳанд Исломро бо ҷаҳонбиниҳои бегона ҳамоҳанг бисозанд, рӯйҳои ҳақиқиашон фош шуда истодааст. Мусулмонҳо бедор мешаванд, яъне акнун аз пушти пешвоҳо кӯр-кӯрона пайрави намекунанд, баръакс фикрҳои хатои мансабдорон, имомҳо ва шайхҳоро танқид мекунанд. Ҳамаи ин як маъниро ифода мекунад, яъне ҷомеа ба самти дуруст ҳаракат карда истодааст».
